fbpx

Atriyal Fibrilasyonda IV Magnezyum Kullanımı

Acil servislerde sıklıkla karşılaştığımız ve yönetimini artık belki de ezbere bildiğimiz hasta gruplarının başında Atriyal Fibrilasyonlu (AF) hastalar gelmektedir. Hızlı ventriküler yanıtlı AF (HVYAF) hastalarının azımsanamayacak kadarında hipomagnezemi görülüyor. Bu durum eminim ki ben de dahil birçoğumuzun aklına

Magnezyum (Mg)‘un Hızlı ventriküler yanıtlı AF tedavisinde yeri var mı?

sorusunu getiriyor.

 

Ancak güncel kılavuzlarda (AHA/ACC/HRS); Mg’un Atriyal Fibrilasyonda (AF) ritim ve/veya hız kontrolü açısından kullanımı ve yararı ile alakalı herhangi bir öneri bulunmamaktadır1. Kılavuzlarda Mg kullanımı ‘Torsades de Pointes’ ile sınırlıdır ki; bu öneri de bilindiği üzere sadece 2 adet gözlemsel çalışmanın ışığında yapılan bir öneridir.

Kült FOAMed sitelerinden birisi olan PulmCrit’te geçen sene Dr. Josh Farkas‘ın yazmış olduğu ‘AF ve Torsad’da IV Mg kullanımı’ yazısını okuduktan sonra, Atriyal Fibrilasyonda IV Magnezyum kullanımı ile alakalı mevcut literatürü tarayıp edindiğim bilgi ve çıkarımlarımı sizlerle paylaşmak istedim.

Her ne kadar güncel kılavuzlar hızlı ventriküler yanıtlı AF’de (HVYAF) Mg kullanımı ile alakalı öneri yapmasa da, görünen o ki; literatürde konu üzerine birçok çalışma yapılmış. Bunların bazıları acil servislerde, bazıları kardiyoloji servislerinde yapılmış. Yapılan çalışmalar sıklıkla prospektif randomize kontrollü çift kör çalışmalar. Bunlardan bazıları placebo kontrollü, bazıları ise hız kontrolünde geleneksel olarak kullanılan ajanlarla (B-bloker, ca-kanal bloker) yapılmış. 2 adet de metaanaliz mevcut2–10. Yapılmış olan bu çalışmalarda Mg ‘un HVYAF ‘de hız ve ritim kontrolünde etkin olduğu gösterilmiş. Placebo kontrollü birçok çalışmada placebodan daha etkin olduğu, başka hız kontrolü için kullanılan ajanlarla yapılan karşılaştırmalarda ise çoğu zaman en az onlar kadar etkin hatta bazen daha da etkin olduğu gösterilmiş.

 

Atriyal Fibrilasyonda IV Magnezyum Kullanımı

 

Ne Hızda ve Ne Dozda Mg Verelim?

Literatür tarandığında yapılmış olan çalışmalardaki Mg dozlarının ve veriliş hızlarının belli bir standartı olmadığı göze çarpmakta. Ancak mevcut çalışmalar incelenip, konu ile alakalı kitabi bilgi ve klinik tecrübenin de sentezi ile IV Mg dozunu; 2 mg/15dk olarak önermek mümkün. Bu konu ile ilgili çalışma yapan veya klinik deneyimlerini FOAMed sitelerinde paylaşan klinisyenlerin de Mg için benzer doz ve hız önerileri bulunmaktadır. HVYAF ‘de hız/ritim kontrolü tedavisinde Mg tekrar doz ve infüzyon doz önerileri için literatür çok yeterli değil. Bu anlamda belki de çizginin güvenli tarafında kalıp, konu ile alakalı başka ve daha kuvvetli çalışmalar yapılana kadar tekrar doz ve infüzyon kullanımından kaçınmak gerekebilir.

 

Mg’un Yan Etkileri Nelerdir?

Yan etkiler konusunda yapılmış olan çalışmaların dökümente ettiği yan etkiler; flushing ve minimal hipotansiyon ile sınırlı. Literatürde karşılaştığım hiçbir çalışmada hayatı tehdit edici yan etki gözlenmemiş.

 

Özetle;

Sonuç olarak; Hızlı ventrüküler Atriyal Fibrilasyonda IV Magnezyum kullanımı güvenli ve etkili bir tedavi seçeneği olabilir. Mg, yapılmış birçok çalışmada karşılaştırıldığı plaseboya veya başka ajana göre daha etkin bulunmuştur. Bunun yanı sıra birkaç çalışmada, Mg’un karşılaştırıldığı diğer ajana kıyasla daha az etkin olduğu gösterilmişse de yine de hız kontrolünde etkin olduğu dökümente edilmiştir.

Yukarıda üzerine konuştuğumuz literatür verilerine rağmen HVYAF tedavisinde Mg kullanımının hala kılavuzlara girmemiş olmasının sebebi bu çalışmaların yeterli sayıda olmaması veya yeterli güçte çalışmalar olmaması olabilir. Mg‘un AF hız/ritim kontrolünde mevcut ilaçlara alternatif bir tedavi haline gelme şansı bulabilmesi, acil servislerde kullanımının ve klinik deneyimin artışı yoluyla daha çok sayıda ve daha güçlü çalışmaların yayınlanmasıyla mümkündür. Ve eğer Mg; speküle etttiğimiz üzere HVYAF ‘de hız kontrolünde etkin ve güvenli bir ilaç ise ve yapılacak yeni çalışmalar da bu bilgiyi destekler sonuçlar elde edecek olursa; bu durum kılavuzlara ışık tutacaktır.

Kaynaklar

1.
January C, Wann L, Alpert J, vd. 2014 AHA/ACC/HRS guideline for the management of patients with atrial fibrillation: a report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines and the Heart Rhythm Society. J Am Coll Cardiol. 2014;64(21):e1-76.
2.
Ho K, Sheridan D, Paterson T. Use of intravenous magnesium to treat acute onset atrial fibrillation: a meta-analysis. Heart. 2007;93(11):1433-1440.
3.
Onalan O, Crystal E, Daoulah A, Lau C, Crystal A, Lashevsky I. Meta-analysis of magnesium therapy for the acute management of rapid atrial fibrillation. Am J Cardiol. 2007;99(12):1726-1732.
4.
Nair G, Morillo C. Magnesium in the acute management of atrial fibrillation: noise or music? Pol Arch Med Wewn. 2007;117(10):446-447.
5.
Chiladakis J, Stathopoulos C, Davlouros P, Manolis A. Intravenous magnesium sulfate versus diltiazem in paroxysmal atrial fibrillation. Int J Cardiol. 2001;79(2-3):287-291.
6.
Davey M, Teubner D. A randomized controlled trial of magnesium sulfate, in addition to usual care, for rate control in atrial fibrillation. Ann Emerg Med. 2005;45(4):347-353.
7.
Joshi P, Deshmukh P, Salkar R. Efficacy of intravenous magnesium sulphate in supraventricular tachyarrhythmias. J Assoc Physicians India. 1995;43(8):529-531.
8.
Hays J, Gilman J, Rubal B. Effect of magnesium sulfate on ventricular rate control in atrial fibrillation. Ann Emerg Med. 1994;24(1):61-64.
9.
Gullestad L, Birkeland K, Mølstad P, Høyer M, Vanberg P, Kjekshus J. The effect of magnesium versus verapamil on supraventricular arrhythmias. Clin Cardiol. 1993;16(5):429-434.
10.
Chu K, Evans R, Emerson G, Greenslade J, Brown A. Magnesium sulfate versus placebo for paroxysmal atrial fibrillation: a randomized clinical trial. Acad Emerg Med. 2009;16(4):295-300.

Bir yanıt yazın

Ara