Olgu

Dokuz yaşında erkek hasta yaklaşık 2 saat kadar önce okulda futbol oynarken kolunun üzerine düştüğünden ve sonrasında orta ve şiddetli düzeyde sağ ön kol ve el bileği ağrısından şikayet ediyor.

Fizik muayenede inspeksiyonda net bir deformite şişlik göze çarpmıyor. Bununla birlikte palpasyonda özellikle ön kolun tamamında hassasiyet mevcut. Bu hassasiyet radiusun 1/4 – 1/5 kısmında nokta hassasiyeti şeklinde daha fazla hissediliyor. Hastanın el bilek hareketleri de minimal ağrılı. Nörolojik ve vasküler değerlendirme normal. Hastada başka bir bölgede travma bulunmuyor. Tanımlanmış bir hastalığı, allerjisi, sürekli kullandığı bir ilacı, geçirilmiş bir operasyonu yok. Okulda kendisine ailesine danışarak 250 mg parasetamol verilmiş. Fakat halen ağrısı olduğundan yakınıyor ve ara ara ağlıyor.

Olayın, kendisi topun üzerine basıp dengesini kaybederek gerçekleştiğini belirtiyor.

Fizik muayenenin ardından, hastaya acil serviste kendisine 200 mg ibuprofen verildi. X-ray çekilmesi planlandı, ağrısı hafiflediği esnada ön kola ultrasonografi yapıldı.

Fraktürlerin Ultrason İle Tanınması

Ultrasonun fraktürlerin tanımlanmasındaki duyarlılığı %91ö seçiciliği %94 olarak tanımlanmıştır (Schmid ve ark., 2017). Ultrasonun bu konudaki yetkinliğinin özellikle uzun kemik fraktürlerinde (humerus, ön kol vb.) daha da fazla öne çıktığı belirtilmektedir.

Ön kol fraktürlerine özel olarak yayınlanan bir meta-analizde (Katzer ve ark., 2016), duyarlılığın %64-100 arasında, seçiciliğin %73-100 arasında değiştiği belirtilmiştir. Ek olarak ultrason kullanılması ile yaklaşık olarak 25 dakikalık bir erken tanı koyma şansı elde edilmektedir. Ultrasonun fraktürleri saptamadaki yetkinliği bir çok makalede gösterilmiş olsa da, özellikle uzun kemik diafizlerinde hekimlerin daha doğru tanılar koyabildiği unutulmamalıdır (Weinberg ve ark., 2010).

Hastanın ultrason ile fraktürü saptandıktan sonra çekilen X-ray görüntüleri de tanıyı doğrulamıştır. X-ray’lerin çekilmesi alt ve üst eklemlerde hasta tarafından tarif edilen hafif ağrısının araştırlması için gerekli görülmüştür. Bu eklemlerde yer alan kemik ve yumuşak dokularda ek bir yaralanma bulgusuna rastlanmamıştır.

Hastanın son tanısı Torus (Buckle) fraktürü olarak netleşti. Ek bir ekstremite yaralanmasına rastlanmadı.

Hasta hem dirsek hem de el bileğinde bir miktar ağrıdan yakındığı ve bu eklemlerde hareketler biraz ağrılı olduğu için bir kaç gün boyunca uzun kol atel uygulandı. Ortopedi poliklinik kontrolüne gittiği 4. günde uzun kol ateli kısa kol ateline değiştirildi.

Referanslar

1. Schmid GL, Lippmann S, Unverzagt S, Hofmann C, Deutsch T, Frese T. The Investigation of Suspected Fracture-a Comparison of Ultrasound With Conventional Imaging. Dtsch Arztebl Int. 2017 Nov 10;114(45):757-764. doi: 10.3238/arztebl.2017.0757. PubMed PMID: 29202925; PubMed Central PMCID: PMC5729224.
2. Katzer C, Wasem J, Eckert K, Ackermann O, Buchberger B. Ultrasound in the Diagnostics of Metaphyseal Forearm Fractures in Children: A Systematic Review and Cost Calculation. Pediatr Emerg Care. 2016 Jun;32(6):401-7. doi: 10.1097/PEC.0000000000000446. Review. PubMed PMID: 26087441.
3. Weinberg ER, Tunik MG, Tsung JW. Accuracy of clinician-performed point-of-care ultrasound for the diagnosis of fractures in children and young adults. Injury. 2010 Aug;41(8):862-8. doi: 10.1016/j.injury.2010.04.020. Epub 2010 May 13. PubMed PMID: 20466368.