Merhabalar…

Acilci.net ekibi olarak 2021 AHA Göğüs Ağrısı Değerlendirme ve Tanı Kılavuzu’nun ikinci kısmıyla karşınızdayız.
Kılavuzun tamamına buradan ulaşabilirsiniz.
Bizi izlemeye devam edin.. 🙂

Göğüs Ağrısında Kullanılan Tanı Testleri

Dikkat Edilecek Hususlar

• Acil servise veya acil servis dışındaki herhangi bir yerde akut göğüs ağrısı ile başvuran hastalar için hedefler:
  • yaşamı tehdit eden nedenleri belirlemek;
  • klinik stabiliteyi sağlamak ve
  • hastanede yatarak tedavi ihtiyacı ile ayaktan tedavi yönetimini değerlendirmek olmalıdır.
    Bunların hepsi hastanın tüm kliniğini dikkate alınarak yapılmalıdır.
• ACC/AHA STEMI ve NSTE-AKS yönergeleri göğüs ağrısı nedenlerini 4 tip olarak sınıflandırır:
  • STEMI, NSTE-AKS, stabil anjina ve non kardiyak.
• Hastadan, tıp merkezine geldikten sonraki ilk 10 dakika içinde 12 derivasyonlu EKG çekilmeli ve yorumlanmalıdır.
• STEMI hastalarını belirlemek ve acil koroner reperfüzyon ihtiyaçlarına göre hastaların triyajını yapabilmek çok önemlidir.
• Olası iskemi ile uyumlu diğer ST-T anormallikleri de hastane ortamında değerlendirilmelidir. Her iki durumda da hastaneye transfer ambulans ile yapılmalıdır. Ambulans dışı transfer yöntemleri risklidir, kaçınılmalıdır.
• Stabil anjina ve hayatı tehdit etmeyen göğüs ağrısı şikayeti ile başvuran hastalar ayaktan tedavi edilebilir.
• Troponin, akut miyokard hasarını teşhis etmek için en hassas testtir. Uygun tedavi için, diğer temel klinik verilerle (örn. Öykü, muayene, EKG) birlikte kullanılmalıdır.

Elektrokardiyogram

• Göğüs ağrısı olan hastaların EKG’lerinde, ST yükselmesi, ST depresyonu veya yeni sol dal bloğu gözlenmesi halinde hastalar STEMI ve NSTE-AKS kılavuzlarına göre tedavi edilmelidir.
• İlk normal EKG veya dinamik değişikliklerin gözlemlenmediği bir EKG, AKS’yi dışlamak için yeterli değildir.
• İlk EKG’si normal olan hastalarda, semptomlar devam ediyorsa, diğer tanı testleri AKS’yi ekarte edene kadar kontrol EKG çekilmelidir.
• Bir EKG, göğüs ağrısının diğer iskemik olmayan nedenlerini de (örn., perikardit, miyokardit, aritmi, elektrolit anormallikleri, pace ritmi, hipertrofik kardiyomiyopati, pulmoner hipertansiyon, konjenital uzun QT veya normal varyant) tanımada yardımcı olabilir.
• Şema 1, göğüs ağrısı veya göğüs ağrısı benzeri şikayetlerle başvuran hastalara yardımcı olmak için EKG’nin rolüne yönelik hazırlanmış bir algoritmadır.
• Hastaların yeni çekilen EKG’lerini varsa eskileri ile karşılaştırın.
• Normal bir EKG, sol sirkumfleks veya sağ koroner arter tıkanıklıkları ve sıklıkla “elektriksel olarak sessiz” olan arka duvar iskemisi ile ilişkili olabilir; bu nedenle, bu tür lezyonlardan şüphelenildiğinde sağ EKG çekilmelidir.

Akciğer Grafisi

• Akciğer grafileri, göğüs ağrısı ile ortaya çıkabilecek çeşitli nedenleri taramak için kullanılabilen hızlı, invaziv olmayan testlerdir.
• Öykü veya fizik muayene belirli bir tanı olasılığını düşündürdüğünde akciğer grafisinin verimi daha yüksek olacaktır. Kılavuzlar akciğer grafisinin klinik şüphe halinde, olası acil revaskülarizasyon ihtiyacı olan hastaları geciktirmeden, planlanmasını tavsiye eder.
• Akciğer grafileri kalp boyutunu, olası pulmoner ödemi ve aort diseksiyonunu (genişlemiş mediasten) değerlendirmede faydalı olabilir; ama tanıyı ekarte ettirecek kadar da hassas değildir.
• Akciğere ait diğer patolojilerden ( zatürre, pnömotoraks, kot kırıkları vb) şüphelenilmesi halinde hastalar ileri testlerle değerlendirilmelidir.

Biyobelirteçler

• Kardiyovasküler biyobelirteçler, göğüs ağrısı olan hastaların tanısal ve prognostik değerlendirmesi için faydalı olabilir.
• Klinik pratikteki en önemli uygulamaları, miyokard hasarının hızlı tanımlanması veya dışlanması içindir.
• Miyokard hasarını saptamak veya dışlamak için tercih edilen biyobelirteç, miyokardiyal doku için yüksek duyarlılığı ve özgüllüğü nedeniyle cTn’dir (I veya T).
• cTn organa özgüdür ancak hastalığa özgü değildir. Kardiyomiyosit hasarının çok sayıda iskemik, koroner olmayan kardiyak ve kardiyak olmayan nedenleri, yüksek cTn konsantrasyonlarına neden olabilir. Bu nedenle cTn sonuçları hastanın tüm kliniği ile beraber yorumlanmalıdır.^​1​

Kaynaklar