Laringopyosel

Laringosel, hava ile dolan laringeal ventrikül sakkülünün anormal kistik dilatasyonudur. Oldukça nadir görülür (2,5 milyonda bir) ve sıklıkla benign olmasına rağmen nadiren de olsa hayati tehdit edebilir. Esas patogenetik faktörleri larinks içerisinde artmış hava basıncı ve anatomik defektlerdir (1). 

Üç tip laringosel tanımlanmıştır. İnternal, larinks içerisinde sınırlıdır ve mediale doğru yayılarak hava yolu obstruksiyonuna neden olabilir. Eksternal, thyrohyoid mebrandaki defekten geçerek eksternal boyun şişliğine neden olabilir. Mikst tip ise her ikisinin özelliklerini gösterebilir (2). 

Genellikle asemptomatik seyreden laringosel, enfekte olup içerisi mukus ile dolduğunda semptomatik hale gelerek laringopyosel adını alır. En sık semptomları, hava yolu tıkanıklığı, ses kısıklığı, boğaz ağrısı, stridor, öksürük ve boyunda şişliktir. 

Bu tür hastaların acil yönetiminde, olguların derin boyun enfeksiyonu olarak değerlendirilmesi nedeniyle, hava yolunu koruyacak önlemler alınması önemlidir. Cerrahi hava yolu için hazırlıklı olunması, erken dönemde antibiyoterapi ve KBB konsultasyonu gerekir. Hastaların dik oturur pozisyonda takip edilmesi ve konsultanın mümkünse hasta başına çağrılması önem arz eder.

Hastanın acil servis başvurusunun 5. dakikasında yapılan yatak başı USG’de lineer prob ile kistik lezyon içerisinde basınçla yer değiştiren hipo/anekoik mukus yapısı görüldü. Kistik lezyon cilt altı dokudan başlayarak (laringopyoselin eksternal bölümü) hyoid kemik altında uzanmakta ve thyrohyoid membranı geçerek larinkse ulaşmaktaydı (internal bölümü). Ayrıca mukus içerisinde hiperekoik hava artefaktları izlendi.

Hava yolu güvenliği sağlanan hastada, ayırıcı tanılar açısından ileri görüntüleme istendi. Hasta, BT görüntülemesi sonrası, acil müdahale odasına tekrar alındı. Bu sırada hastanın öksürük şikayetleri artmaya başladı ve boyundaki şişliğin küçüldüğü fark edildi. Aynı anda ise müdahale odası yoğun bir anaerobik koku ile doldu. Sonrasında, küçülerek kaybolan lezyona tekrar USG ile bakıldığında sadece cilt altı hava ekojenitelerinin kaldığı fark edildi.

Bütün bulgular ile değerlendirildiğinde hastanın 1 yıldır olan submandibular şişliğinin (laringopyosel) larenkse drene olması sebebiyle öksürük ve hemoptizi şikayetlerinin başladığı ve sonrasında ise tetkik sürecinde tamamen boşalarak enfekte şişliğin kaybolduğu ve muayene odasına bu sebeple anaerobik kokunun dolduğu fark edildi.

BT raporunda, hastanın bilateral mix tip laringoseli olduğu belirtilmiştir. Fakat sağdaki laringosel enfekte olup laringopyosele dönüştüğü için semptomatik hale gelmişti.

Acil ultrasonografinin boyun kitlelerinde önemi kistik ve solid yapıların birbirinden ayrılabilmesidir. Diğer kistik ayırıcı tanılar arasında ise parafarengeal apseler, kistik higroma, tiroglossal duktus kistleri ve lenfadenomegaliler yer alır. Tanısal kullanımının yanı sıra ultrasonografi, kistik drenaj açısından kılavuz olarak da kullanılabilir.